هوشمندی فرهنگی در سازمان ۲ | گرام کدرینگتون

همانطور که در قسمت قبل سخنرانی دکترگرام کدرینگتون به نقش شناسایی فرهنگ بومی منطقه و اینکه اگر فاصله فرهنگی بین شما و مشتری وجود داشته باشد، نمی‌توانید انتظارات آنان را برآورده کنید، اشاره شد هم اینک قسمت دوم سخنرانی او را در ادامه ویدئو بالا ببینید و محتوای متنی آن‌را در ادامه بخوانید:

در این بخش مدیریت عملکرد را با یک بازی بیان می‌کنم. لطفاً ۱۰ تا ۱۲ نفر داوطلبانه به جلوی سالن بیایند. کدام‌یک از شما فکر می‌کند بیننده خوبی است؟ می‌تواند خوب ببیند و تصمیم بگیرد و ناظر خوبی باشد؟ شخصی به‌عنوان ناظر داوطلب و به بیرون سالن هدایت شد تا بعد از برگشت حدس بزند که بقیه چه می‌کنند. می‌خواهیم یک بازی هندی انجام دهیم. فرض کنید در مزرعه‌ای در هند هستید. به شکل دایره‌ای بایستید. هر یک از شما باید به این دایره نگاه کند و دو نفر را در ذهن انتخاب کند بدون آنکه به آن‌ها بگویید. یکی نقش اسب و دیگری نقش ببر خواهد داشت. ببر باید اسب را بخورد. شما باید بین ببر و اسب بایستید و مانع این کار شوید. با حرکت ببر و اسب، شما هم حرکت کرده و بین آن‌ها قرار می‌گیرید. می‌دانید اشکال کجاست؟ چون نمی‌دانید که اسب هستید یا ببر، همه‌ی شما یک ببر و یک اسب در خوددارید. حالا بازی شروع می‌شود و همه بین اسب و ببر خود قرار بگیرید. چه رخ می‌دهد؟ همه به حرکت درمی‌آیند و هیچ‌گاه از حرکت نمی‌ایستند. حالا منتظریم تا شخص ناظر به سالن بازگردد. ببینیم او می‌تواند حدس بزند شما چه می‌کنید؟ شخص ناظر به سالن بازمی‌گردد. به او توضیح می‌دهند که این‌یک بازی هندی با دو قانون است. آیا حدس می‌زنید قاعده این بازی چیست؟ ناظر فقط حرکت بی‌معنی همه را مشاهده کرده است و نتوانسته قاعده بازی را درست حدس بزند اما فرضیه‌ای به این‌گونه دارد: هرکسی یک شخص را در ذهن خود انتخاب می‌کند و به سمت او حرکت می‌کند» از ناظر می‌خواهیم با همین فرضیه وارد بازی شوند، اما نتیجه کاملاً متفاوت بود که بیانگر نادرست بودن فرضیه است. برای ناظر، قوانین بازی شرح داده می‌شود.

ادامه سخنرانی دکتر گرام کدرینگتون در قسمت سوم